به نقل از «ایسنا»

شناسایی باکتری‌های مضر برای قارچ خوراکی توسط محققان دانشگاه تهران

تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۳۵۱۲۹

پژوهشگران دانشگاه تهران موفق به شناسایی باکتری‌های مضر برای قارچ خوراکی شدند که کنترل آن موجب ارتقای کمی و کیفی صنعت تولید قارچ خوراکی خواهد شد.

به گزارش ایسنا، پژوهش‌های تازه محققان دانشگاه تهران در آزمایشگاه باکتری‌شناسی گروه گیاه‌پزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران، بر شناخت و بررسی باکتری‌های مضر برای قارچ خوراکی متمرکز شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دکتر ابراهیم اُسداغی؛ استادیار گروه گیاه‌پزشکی دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، درباره اهمیت این تحقیقات گفت: «در سال‌های اخیر، قارچ‌های خوراکی در کنار منابع اصلی تأمین‌کننده غذای انسان مانند گیاهان و گوشت حیوانات، بخش مهمی از رژیم غذایی انسان را تشکیل داده‌اند، چراکه فاقد چربی مضر و کلسترول و دارای انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی، پروتئین و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. قارچ خوراکی همچنین یک منبع طبیعی ویتامین D است که کمتر در گوشت یافت می‌شود. از این رو صنعت تولید قارچ خوراکی رشد روزافزونی در سراسر جهان داشته است. مطالعه بر روی باکتری‌های مضر برای قارچ خوراکی، علاوه بر کمک به کاهش عوامل بیماری‌زا در سبد غذایی، به افزایش بهره‌وری صنعت تولید قارچ و همچنین حفظ امنیت غذایی کشور و ارتقای کیفی محصولات کشاورزی صادراتی کمک می‌کند».

دکتر اُسداغی درباره نقش باکتری‌ها در افت کیفی و کمی تولید قارچ خوراکی، توضیح داد: «علاوه بر متغیرهای غیرزیستی از جمله کیفیت بستر کشت، دمای محیط و رطوبت سالن پرورش قارچ، عوامل زیستی همچون باکتری‌های همراه با بستر قارچ خوراکی نیز در میزان تولید و کیفیت محصول نقش عمده‌ای دارند. البته اکثر ریزموجودات (میکروارگانیسم‌های‌) همراه با بستر قارچ خوراکی بر روی کیفیت و سلامت محصول نهایی بی‌اثر هستند، اما برخی از عوامل میکروبی می‌توانند موجب اختلال یا حتی خسارت قابل توجه در روند تولید این محصول شوند. بنابراین شناسایی به‌موقع عوامل زیستی مخل در روند پرورش قارچ، کمک بزرگی به رونق تولید این محصول خواهد کرد».

این متخصص بیماری‌های گیاهان، درباره تحقیقات جاری در آزمایشگاه باکتری‌شناسی گروه گیاهپزشکی دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران گفت: «در این مطالعه چندین ساله، طیف وسیعی از باکتری‌ها در بستر قارچ خوراکی شناسایی شده است که در ترکیب با شرایط محیطی مانند رطوبت زیاد و جریان نامناسب هوا در سالن تولید قارچ، آسیب‌زا می‌شوند. مطابق یافته‌های این تحقیق، ایجاد تناسب بین بار میکروبی بستر تولید قارچ خوراکی، میزان رطوبت سالن و سرعت گردش هوای داخل سالن بهترین رویکرد برای کاهش خسارت ناشی از باکتری‌ها در فرایند تولید قارچ خوراکی است. همچنین انجام آزمایش‌های زیستی ساده بر روی بستر قارچ خوراکی و آگاهی از جمعیت باکتری‌های همراه با بستر قبل از شروع فرایند تولید، می‌تواند به تولیدکننده دید مناسبی برای مدیریت تأسیسات تولید قارچ بدهد».

عضو هیأت علمی دانشگاه تهران درباره دیگر دستاوردهای این پژوهش افزود: «به صورت سنتی، این فرضیه وجود داشته است که باکتری‌های همراه با قارچ خوراکی، با باکتری‌های همراه با سبزیجات و میوه‌ها تفاوت دارد و یک گونه باکتریایی فقط می‌تواند با یکی از گروه‌های عمده موجودات زنده یعنی قارچ‌ها و گیاهان همراه باشد. اما پژوهش‌های اخیر در آزمایشگاه باکتری‌شناسی دانشگاه تهران نشان می‌دهد که گونه‌های معدودی از باکتری‌ها توانایی رشد بر روی گیاهان (از جمله سبزیجات و صیفی‌جات) و قارچ‌های خوراکی را دارند و می‌توانند به هر دو گروه نیز خسارت وارد کنند. این نکته در علم میکروب‌شناسی منحصربه‌فرد است که یک گونه باکتری بیمارگر قادر به پرش بین دو سلسله از موجودات زنده باشد».

بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه تهران؛ پژوهش محققان دانشگاه تهران با همکاری محققانی از دانشگاه شیراز و دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا انجام گرفته است و یافته‌های آن در قالب مقالاتی در مجلات معتبر علمی منتشر شده که از طریق پیوندهای زیر دست‌یافتنی است:

100 Years Since Tolaas: Bacterial Blotch of Mushrooms in the 21st Century

Bacterial Brown Pit, a New Disease of Edible Mushrooms Caused by Mycetocola sp.

Ewingella americana: An Emerging Multifaceted Pathogen of Edible Mushrooms

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: قارچ دانشگاه تهران باکتری قارچ خوراكي دانشگاه تهران باکتری نخبگان شرکت های دانش بنیان هوش مصنوعی دانشگاه علوم پزشکی ایران تولید دانش بنیان و اشتغال آفرین دفاع سیاره ای دانشگاه تهران باکتری نخبگان شرکت های دانش بنیان باکتری های همراه تولید قارچ خوراکی بستر قارچ خوراکی دانشگاه تهران باکتری ها بر روی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۳۵۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باور دانشمندان درباره میزان هوش «تی‌رکس‌ها» دگرگون شد

به نظر می‌رسد تی‌رکس‌ها ساده‌لوح‌تر از آن چیزی بودند که دانشمندان تصور می‌کردند.

به گزارش ایسنا، اگرچه تیرانوسوروس رکس ممکن است بازوهای کوچکی داشته باشد، اما دانشمندان تا به حال عموما فکر می‌کردند که این پادشاه دایناسورها مغز بسیار بزرگی دارد. مطالعات قبلی نشان می‌داد که تی رکس کاملا باهوش بوده و هوشی تقریبا معادل با میمون‌های امروزی داشته است. اما اکنون محققان دانشگاه بریستول این باور را به چالش کشیده‌اند. یک گروه بین‌المللی متشکل از دیرینه‌شناسان، دانشمندان علوم رفتاری و عصب‌شناسان اکنون اعلام کرده‌اند که این گروه از دایناسورها به اندازه خزندگان باهوش بوده‌اند و هوش آنها با هوش پستانداران همخوانی نداشته است.

به نقل از اس‌اف، محققان برای بررسی این موضوع، اندازه و ساختار مغز دایناسورها را دوباره بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که این موجودات بیشتر شبیه کروکودیل‌ها و مارمولک‌ها رفتار می‌کنند.

یک پروژه تحقیقاتی منتشر شده در سال ۲۰۲۳ ادعا کرد که دایناسورهایی مانند تی‌رکس تعداد بسیار زیادی نورون داشته‌اند و بنابراین، هوشمندتر از آنچه تصور می‌شد هستند. در آن زمان، محققان گفتند که این تعداد بالای نورون‌ها می‌تواند مستقیما بر هوش، متابولیسم و تاریخ زندگی آنها تأثیر بگذارد و دانشمندان در نهایت به این نتیجه رسیدند که تی‌رکس در برخی از عاداتش تقریبا شبیه میمون بوده است. این محققان انتقال فرهنگی دانش و همچنین استفاده از ابزارها را به عنوان نمونه‌های بالقوه ویژگی‌های شناختی که دایناسورها ممکن است داشته باشند، ذکر کردند.

با این حال، در آخرین تحقیق که در آن هیدی جورج(Hady George) از دانشگاه بریستول، دکتر دارن نیش(Darren Naish) از دانشگاه ساوتهمپتون، دکتر کای کاسپار(Kai Caspar) از دانشگاه هاینریش هاینه، دکتر کریستین گوتیرز-ایبانز(Cristian Gutierrez-Ibanez) از دانشگاه آلبرتا دکتر گرانت هورلبرت(Grant Hurlburt) از موزه سلطنتی انتاریو حضور داشتند نگاهی دقیق‌تر به روش‌های مورد استفاده برای پیش‌بینی اندازه مغز و تعداد نورون‌ها در مغز دایناسورها انداخته شد. این رویکرد باعث شد تا محققان به این نتیجه برسند که فرضیات قبلی در مورد اندازه مغز دایناسورها و تعداد نورون‌های موجود در مغز آنها تا حد زیادی غیرقابل اعتماد بوده است.

این یافته‌ها پس از دهه‌ها تجزیه و تحلیل به دست می‌آیند که هم دیرینه‌شناسان و هم زیست‌شناسان به طور کامل اندازه و آناتومی مغز دایناسورها را بررسی کردند. نتایج به دست آمده به محققان کمک کرد تا رفتار و سبک زندگی این جانوران ماقبل تاریخ را استنباط کنند. اطلاعات مربوط به مغز دایناسورها علاوه بر اشکال خود حفره‌ها، از مواد معدنی درون حفره مغز، به نام اندوکاست، به دست آمده است.

نویسندگان مطالعه خاطرنشان می‌کنند که اندازه مغز دایناسورها، به ویژه لوب جلویی، بیش از حد در نظر گرفته شده است، به این معنی که تعداد نورون‌ها نیز بیش از تصور شده است. علاوه بر این، مطالعه جدید نشان می‌دهد که به هر حال تخمین تعداد نورون‌ها راهنمای قابل اعتمادی برای میزان هوش نیستند.

نویسندگان مطالعه استدلال می‌کنند که برای بازسازی قابل اعتماد زیست‌شناسی گونه‌های منقرض شده، دانشمندان باید به شواهد متعددی از جمله آناتومی اسکلتی، بافت شناسی استخوان، رفتار خویشاوندان زنده و رد فسیل‌ها نگاه کنند.

هیدی، توضیح می‌دهد: تعیین هوش دایناسورها و سایر حیوانات منقرض شده به بهترین وجه با استفاده از چندین رشته شواهد از آناتومی ناخالص گرفته تا ردپای فسیلی به جای تکیه بر تخمین تعداد نورون‌ها انجام می‌شود.

دکتر اورنلا برتراند(Ornella Bertrand) می‌گوید: تعداد نورون‌ها پیش‌بینی‌کننده‌های خوبی برای عملکرد شناختی نیستند، و استفاده از آنها برای پیش‌بینی هوش در گونه‌های منقرض شده می‌تواند منجر به تفسیرهای بسیار گمراه‌کننده شود.

دکتر نیش نتیجه می‌گیرد: این احتمال که تی رکس به اندازه یک میمون بابون باهوش بوده باشد، جذاب و ترسناک است. اما مطالعه ما نشان می‌دهد که چگونه تمام داده‌هایی که در اختیار داریم با این ایده مخالف هستند. آنها بیشتر شبیه کروکودیل‌های غول پیکر هوشمند بوده‌اند و این نیز به همان اندازه جذاب است.